http://www.paunpress.com/user/tur.php?id=921 Info
http://www.gucasabor.com/sr/info/guca-dragacevo.html Guca-Dragacevo
| GUČA |
| Svetska prestonica trube |
Guča je gradsko naselje u opštini Lučani. Nalazi se u središnjem delu ove opštine i šire predeone celine zvane Dragačevo. Ona je subopštinski centar opštine Lučani i po postanku je starije urbano naselje od Lučana. Do 1965. godine je imala status opštine, nakon čega je pripojena opštini Lučani. Od Beograda je udaljena 166 kilometara južno. Do nje se najlakše stiže Ibarskom magistralom preko Ljiga, Gornjeg Milanovca i Čačka. Gučani kažu da imaju saobraćajni izlaz na sve četiri strane sveta: za Beograd na severu preko Čačka, za Kraljevo na istoku preko Kaone, za Ivanjicu na jugu preko Kotraže, a za Arilje na zapadu preko Kravarice.Prema popisu stanovništva iz 2002. godine Guča je imala oko 2.000 stanovnika. Varošica se smestila na obalama rečice Bijelice koja kroz naselje protiče. Potpuno je okružena okolnim brdima, nalazi se na nadmorskoj visini od 340 metara. Guča se prvi put pominje u turskom katastarskom popisu iz 1476. godine. Poreklo imena varoši nije poznato. Po jednom predanju je nastalo od toga što se narod od Turaka sklanjao, prikrivao, gučio. Drugi pak kažu da je ime nastalo po golubovima gugutkama koji pevaju - guču. Guča se nadaleko pročula po Dragačevskom saboru trubača koji se u njoj održava od 1961. godine. Guča, opština Lučani i cello Dragačevo, ima bogatu tradiciju narodnog izvornog stvaralaštva, koju neguje i čuva, kako kroz Sabor trubača tako i manifestacijama "Raspevano Dragačevo" i Sabor tkalja. U Guči se nalazi crkva posvećenu Svetim arhanđelima Mihailu i Gavrilu s kraja XIX veka, spomenik prirode stablo lipe u crkvenoj porti staro preko 100 godina, spomenik Trubaču u samom centru varoši, velelepnu botaničku baštu (park osnovne škole) u okviru koje se nalaze radovi umetnika Bogosava Živkovića, Muzej spomenika krajputaša lapidarijum u dvorištu osnovne škole, spomenik palim borcima iz Drugog svetskog rata i žrtvama fašističkog terora ispred hotela "Zlatna truba", u Domu kulture je stalna postavka umetničkih radova članova Udruženja samoukih slikara i vajara Dragačeva.
Dragačevo se inače definiše kao posebna geografska celina u zapadnoj Srbiji. Prostire se na nešto više od 660 kvadratnih kilometara. Smestilo se na prostoru između Čačka, Kraljeva, Ivanjice, Arilja i Požege. Uokviruju ga planine Ovčar, Jelica i Čemerno i reke Moravica i Zapadna Morava. Najveći deo Dragačeva administrativno pripada opštini Lučani. Pored toga što je čuveno po Saboru trubača u Guči, Dragačevo je poznato i po starim manastirima i crkvama, spomenicima krajputašima, po proizvodnji krompira i maline, po netaknutoj prirodi, brojnim legendama, bogatoj tradiciji i dokazanom gostoprimstvu vrednih ljudi ovog kraja. Područje Dragačeva ispresecano je rekama i potocima, prekriveno je šumama, pašnjacima, njivama, malinjacima, krompirištima i voćnjacima. To je svojevrsna oaza zelenih pejzaža, prirodne tišine i nezagađene životne sredine. Klima je u Dragačevu umerenokontinentalna, sa postepenim prelazima iz jednog u drugo godišnje doba. Nešto je oštrija u gornjem, planinskom delu Dragačeva.
